gatunki literackie
Encyklopedia PWN
pisarz hiszpański, twórca teatru narodowego.
apokaliptyka
literatura objawieniowa, nurt piśmiennictwa żydowskiego i wczesnochrześcijańskiego III w. p.n.e.–II w. n.e. przedstawiający idee religijne w formie objawienia od Boga, podyktowanego ludziom lub przekazanego przez obrazy.
[gr. apokálypsis ‘odsłonięcie’, ‘objawienie’],
dzieło sztuki (plastyczne, muzyczne) lub utwór literacki, uznane za wyjątkowe; utwór budzący powszechne uznanie i podziw, będący symbolem takich wartości, jak: egzystencjalna prawda znajdująca wyraz w dziele, mistrzostwo artystyczne, wreszcie — ideały patriotyczne czy ogólnoludzkie, z którymi identyfikuje się pewna wspólnota kulturalna.
komediopisarz greckiego okresu tzw. komedii staroattyckiej; najwybitniejszy twórca gatunku.
jeden z podstawowych gatunków epiki ludowej;
francuski kompozytor i dyrygent.
